the fifth week - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Cynthia - WaarBenJij.nu the fifth week - Reisverslag uit Port Elizabeth, Zuid-Afrika van Cynthia - WaarBenJij.nu

the fifth week

Door: Cynthia

Blijf op de hoogte en volg Cynthia

13 November 2011 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth

The fifth week
Zaterdagochtend regende het wat waardoor ik lekker rustig aan gedaan heb sochtends. Tegen de middag ben ik in de taxi gestapt naar Walmer park. Nadat ik uit het internetcafé kwam heb ik even in Walmer Park geshopt. Ik heb alvast wat foto’s laten afdrukken die ik aan mijn gastgezin en aan de crèche wil geven. Ook heb ik gekeken voor kleding, het is hier niet echt duur maar ja ik zit met een limiet aan mn koffer helaas. En bovendien verkopen ze hier momenteel alleen maar zomerkleding en daar heb ik niks aan als ik weer in NL ben. In de middag kwam ik Ruben en Maxime tegen en ze vroegen of ik ook zin had om ’s avonds ook naar de Halloween party te gaan. Dit was bij hem thuis. Ik heb even een hoed en masker gekocht want je moest wel in thema en we hebben met zn 3en even wat inkopen gedaan. Dat was 6 liter rose, een steek van 1,3 kilo en spareribs (ja dit was voor ons 3en en idd veeeeel te veel want de mannen die aten bijna niks). Rond een uur of 6 heeft Ruben me opgehaald en barste het feest los. Er waren in totaal zon 20 personen denk ik en bijna iedereen was verkleed. Een jongen was zelfs als meisje verkleed, wat niet echt Halloween is maar eigenlijk ook weer wel. Rond een uur of half 1 zijn we nog even naar een club gegaan. Ik heb het niet echt laat gemaakt want ik zou de volgende dag met Aaron en Renilde naar Addo Elephant National Parc.

Zondagochtend vroeg op. Het scheelde dat ik die nacht al bij hun in huis had geslapen (op de bank welliswaar maar die lag best lekker) dus ik kon iets later wakker worden. Om half 10 vertrokken we. Het was ongeveer een uur rijden vanaf PE. Daar aangekomen moesten me entree betalen wat maar 35 rand was, wat mij erg mee viel, en daarna konden we gaan rijden. Grappig om met een city golfje door zo’n park te rijden. We begonnen de rit al goed door vrij snel olifanten te spotten. Aaron en Renilde hadden van anderen gehoord dat ze na een hele dag rijden op het allerlaatste moment maar 1 olifant vanaf een afstandje zagen dus we hadden mazzel. Het park is 18 hectare groot en er leven 500 olifanten. Het landschap bestaat uit heuvels en af en toe open vlaktes met veel bomen en struiken dus beesten spotten is wat lastig. Daarna zagen we kudu’s, zebra’s, struisvogels, zwijnen, schildpadden, een jakhals, vogels en buffels. Op een gegeven moment kwam en onderweg een olifant voor onze auto lopen waardoor we 10 minuten lang tegen zijn kont aan moesten kijken. We durfden hem namelijk niet in te halen op zo’n smal weggetje. Die beesten zijn groot hoor, en als ze willen kunnen ze heel gevaarlijk zijn. Helaas hebben we geen leeuwen, neushoor, luipaard of hyena’s gezien. Rond een uur of 5 waren me moe en zijn we weer naar huis gegaan. Om half 7 moest je sowieso het park verlaten want je mag daar niet in het donker rijden.

Maandagmorgen ben ik weer naar de daycare geweest. Vandaag hebben we het thema ‘Our beautifull country’ behandeld. Ik wist niet zoveel van Zuid-Afrika maar de leraren wisten nog minder dan ik. Ik heb als opdracht de vlag getekend en de kinderen moesten hem inkleuren. Ik heb een voorbeeld gemaakt zodat ze de kleuren wisten. De wat ouderen hadden mooie vlaggen gemaakt maar de jongeren en de leraren hadden nogal moeite met de juiste kleuren. Ook wisten ze niet niet de president (Jacob Zuma) is of wat de hoofdstad van Zuid-Afrika was (Pretoria). Hier stond ik wel even van te kijken. Daarna hebben ze weer het toneelstukje geoefend. Ze doen het de laatste 2 weken al bijna elke dag en nog weten veel hun tekst niet. En dat terwijl het vaak maar 1 of 2 regels per persoon zijn. Smiddags ben ik weer met Iris meegeweest om de diploma’s te regelen. De vorige keer hadden we geïnformeerd, nu hebben we ze besteld.
Thuisgekomen was de rest van familie er al. Meestal komen ze pas rond half 7 thuis. Fanita heeft vandaag uitgebreid gekookt. Het menu was rijst met spinazie en wortel, gefrituurde kip en gefrituurde aardappels. Heel anders dan de rijst met kip die ik normaal gesproken bijna dagelijks krijg. Na het eten wilden Sesethu een wedstrijdje rennen doen dus zijn we even de straat op gegaan. Omdat het voor huis allemaal stenen zijn stelde ik haar voor om naar de weg te gaan. Toen we daar waren lag er een vrouw op de grond en ze was aan het huilen. Er kwam bloed uit haar mond. Verder stonden er een aantal mensen op de weg te kijken. Net toen we er langs liepen trapte een man haar volop in haar gezicht waarna ze buiten bewustzijn raakte. Ik heb Sesethu daar weg getrokken en zijn snel weer naar huis gegaan. Prof ik toen even gaan checken en het bleek dat die man boos was op zijn vrouw omdat ze naar het werk met een andere vrouw een stuk heeft opgelopen en gepraat die met meerdere mannen gaat. Dit vond hij niet kunnen want misschien doet zijn vrouw het ook wel en daarom werd ze gestraft. Volgens Prof is dit niet de normale gang van zaken hier en hij vond het ook niet kunnen. ’s Avonds nog even een film gekeken en daarna op bed.

Dinsdag hebben de kids weer hun toneelstukje geoefend. Omdat sommigen hun tekst nog steeds niet wisten zijn er een aantal rollen aan andere personen gegeven. Het thema van vandaag was dag en nacht, wat je overdag doet en wat je snachts moet. Verder was het een normale dag. Wat wel grappig was is dat er vandaag een auto kwam met afgekeurde producten voor in de supermarkt die hier verdeeld mocht worden. Alle kids kregen een danoontje en de overige producten gingen naar de teachers en wat omwonenden. Echt grappig om te zien hoe er om gevochten werd. De producten waren vooral groentes en fruit, danoontjes, brood en wat pinda’s. Ik mocht ook wel wat uitzoeken maar ik heb bedankt. Alle producten waren of over datum (1 a 2 dagen dus dat viel nog wel mee) of beschimmeld. Zo was er een zak met grapefruits waarvan 1 helemaal grijs was, die werd er tussen uitgehaald, en wat nog wel kon ging mee naar huis.
Om 18 uur ben ik met Prof richting de taxi’s gelopen want we gingen naar een voetbalwedstrijd. De kaiser chiefs moesten spelen! Dit is vergelijkbaar met de wedstrijden in NL als ajax en psv enzo. Die hebben hier in de township de meeste supporters. Een kaartje kostte trouwens maar 40 rand, dat is wat anders dan in NL al je daar een wedstrijd wil bekijken. We gingen met een groep in de taxi erheen. Van te voren hebben we nog even een drankje gehaald omdat het in het stadion zelf veel duurder is. Eenmaal in het stadion aan gegekomen was het super druk. Omdat ik geen kleding had en prof niks extra’s heb ik een shirt en een pet gehaald. De plaatsen die we hadden waren echt super, we zaten mooi in het midden vrij ver vooraan, ideaal dus. Voor zover ik het kon beoordelen was ik de enige blanke persoon. Helaas eindigde de wedstrijd in 0-0 maar ze staan nog wel 2e in de cup. Na de wedstrijd wilden een aantal mensen weer met mij op de foto dus heb ik maar even braaf geposeerd. Om half 11 was ik weer thuis en ben ik meteen door gegaan naar mn bed. Ik had vanacht namelijk niet goed geslapen want het onweerde. Ik denk dat ik rond kwart over 2 sliep en overdag waren de kids lekker druk dus moe was ik wel.

Woensdag hebben we op de daycare weer het alfabet geoefend. Ik heb het maar opgegeven om te proberen de groep te splitsen want dat gaat toch niet gebeuren. Het nadeel is dat de kids geen engels kunnen dus ik kan niet zelf de kinderen meenemen. Deels komt die doordat ze ook hun toneelstukje dagelijks moeten oefenen nu. Na het stukje moet iedereen zich voorstellen maar er zijn 4 kinderen die dat niet willen of durfden en dan beginnen te huilen. Waarom weet ik niet en de teachers weten het ook niet zeggen ze. In de groep zijn ze wel meer verlegen maar toch praten en ouwehoeren ze wel met mij. Dat is de rol die ik vooral op me heb genomen, lekker gek doen met de kids en ze aan het lachen maken. Soms begin ik spontaan te zingen te trommelen. Ze vinden het geweldig om mij na te doen als ik gek aan het dansen ben of handje klap te doen. Ook geef ik ze persoonlijke aandacht want dat krijgen ze amper. Zoals vandaag moesten ze het alfabet weer schrijven en dan laten ze elke letter aan me zien, terwijl ze 10 x de A moeten schrijven. Zo graag willen ze horen dat ze het goed doen.

Donderdags zijn we weer bezig geweest met het alfabet. Nu het wat vaker herhaald word merk je duidelijk dat de kinderen vooruit gaan. Het schrijven gaat makkelijker en ook beginnen ze al letters te herkennen. Verder was het een normale dag. Rond 11 uur kwam Thabo met een andere vrijwilliger even langs. Zij gaat ook op een daycare werken maar op een andere als waar ik op zit. Na even gepraat te hebben ging ze weer verder. Een paar minuten later kwamen ze al weer terug want ze was door een hond gebeten. Dit was nog nooit eerder voorgekomen volgens Martijn. Zelf heb ik daar ook helemaal geen last van gehad, terwijl er echt overal honden zitten. Gelukkig voor haar had ze een lange broek aan. De hond viel vanuit het niks aan en ging na de beet ook meteen ervandoor. Nu moest ze 5 shots voor rabies hebben. ‘sAvonds ben ik met Prof nog weer even gaan poolen. Hij wilde namelijk nog revanche en tevens was het voor mijn afscheid een leuke avondje weg.
Vrijdag 4 november was mn laatste dag in de township. Ik zou eigenlijk zaterdagochtend vertrekken maar in verband met het vervoer voor de wildcoast tour was dit makkelijker. In de ochtend ben ik weer op de daycare geweest. Als afscheidskado voor de kinderen had ik ballonnen, kleurpotloden en puntenslijpers meegenomen. Vooral de ballonnen vonden ze erg leuk. Voor de rest had ik foto’s laten afdrukken en op de achterkant iets geschreven in de trant van bedankt voor alles, ik zal jullie nooit vergeten. Ze waren er heel erg blij mee. Dit was tevens de laatste dag dat het toneelstukje geoefend kon worden dus dat is dat ook uitgebreid gedaan. Aan het einde van de dag was er het afscheid nemen. Mama Iris kwam rond 4 uur het lokaaltje binnen en zei een paar woorden dat ze het jammer vond dat ik weg ging en dat ze me zal gaan missen. Ook had ze kado’s voor me wat natuurlijk helemaal niet had gehoeven. Ik heb een mok gekregen met goodmorning gorgeous erop, een klein koeltasje voor mee naar het strand, een reep chocolade en het allerleukste was dat ik ook een diploma heb gekregen. Elk kind krijgt dit op de graduation (als ze tenminste het jaar daarna naar school gaan). Ook hadden ze een lieve brief geschreven. Ik kon het niet echt droog houden en ook de leraren hebben een traantje gelaten.
’s Avonds was er mijn afscheidsbraai bij mn gastgezin. Prof zei in de ochtend al dat hij een aantal mensen had uitgenodigd maar niet dat het er uiteindelijk zoveel bleken te zijn. Ik denk dat er ongeveer 20 mensen waren, de meeste doen ook vrijwilligerswerk. Martijn was er, Ruben, Maxime, Bauke en Anja, Will en teresa, Patrick (die is vandaag aangekomen en gaat voor 2 weken bij Prof en Fanita wonen), Anneloes, Zizi, Thabo, Bones, Zoe, Prof, Fanita, Sesethu, Xhanti, de buurvrouw. Ook kwam Florance even langs met de kinderen van haar dansschooltje die ongeveer 15 min hebben opgetreden. Heel erg leuk. Als kado had ik voor Prof en Fanita wat foto’s laten afdrukken en heb die in twee lijsten gedaan. Ze waren er erg blij mee. Om half 12 heb ik afscheid genomen en ben ik met Martijn meegegaan om daar op de bank te slapen. De wekker stond voor de volgende dag namelijk om 5 uur!!!



  • 13 November 2011 - 17:17

    Yvonne:

    Hej Cynthia!

    Ik kan steeds maar 1 ding zeggen: jou weekverhalen zijn echt super om te lezen !!!!!

    Geniet van je laatste weken!

    Liefs,

    Mij

  • 13 November 2011 - 17:27

    Edwin.:

    Het leest weg alsof je je daar uitstekend vermaakt hebt! Wat mooi.
    En nu? Je zou toch acht weken in Zuidje-Afrika blijven?

  • 13 November 2011 - 18:00

    Papa En Mama:

    Zo, we zijn weer helemaal op de hoogte. Zijn benieuwd naar je verslag over je tocht langs de kust. Fijn te lezen dat je werk op de daycare ook echt gewaardeerd wordt en dat ze wijs met je zijn. Hopelijk komt er sneel weer een opvolger voor je die mogelijk langer daar is en de boel o pde rit kan krijgen. We hopen dat je op je tweede adres net ze veel plezier hebt als bij prof en o pde daycare. Tot horens.

    Dikke kussen van papa, mama robin en jessica.

  • 13 November 2011 - 19:56

    Cynthia :

    @Edwin, ik ga nu 3 weken naar het cheetah project! Ik heb er nu 6 weken opzitten in totaal. 5 december vlieg ik weer terug.

  • 13 November 2011 - 20:23

    Froukjen:

    Yeah, daar was weer een verslag van jou, altijd zo leuk om te lezen en de foto's erbij te zien.
    Je ziet er blij uit, fijn om te horen en te zien dat het goed met je gaat.
    Toch ook moeilijk om afscheid te nemen van mensen waar je in korte tijd toch veel mee opgebouwd hebt.

    Op naar je cheeta project, en dan zie ik je over een paar weekjes alweer.

    Dikke kus Froukjen.

  • 14 November 2011 - 07:16

    Cynthia:

    @Froukjen ik zei toch dat ik er zo weer zou zijn!!! Time flies when your having fun!!!

    Hoop dat ik op het cheetah project ook internet heb zodat ik af en toe een update kan blijven plaatsen.
    xxx

  • 14 November 2011 - 11:23

    Roelie:

    Hahaaaa kijk dat es stralen!Geweldig al die verhalen weer joh!Ik wil wel geloven dat je iedereen gaat missen op de daycare hoor,en natuurlijk dat ze jou gaan missen!Heel,heel veel plezier met je volgende belevenissen,de tijd schiet alweer op,jeetje wat gaat dat snel he?Geniet nog even lekker voor 10000%meid!

    liefs mij

  • 14 November 2011 - 21:54

    Nelleke:

    Mooi verslag weer Cynthia, heel veel plezier en succes bij je volgend project.

    Groetjes, Nelleke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Port Elizabeth

Cynthia

Actief sinds 01 Sept. 2011
Verslag gelezen: 151
Totaal aantal bezoekers 23381

Voorgaande reizen:

16 Januari 2013 - 17 Januari 2014

This is Africa

01 Oktober 2011 - 06 December 2011

Vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika

Landen bezocht: