New challenges and adventures.

Ik dacht dat het wel weer eens tijd zou zijn om wat van me te laten horen. Er is sinds mn laatste blog namelijk veel veranderd . Ik zal proberen om het kort te houden.
Na de zoveelste ruzie en gezeik op de farm heb ik eind juni besloten dat het beter voor me zou zijn om te vertrekken. Het was een lastige keuze want ik had geen back up plan en ik was erg gehecht aan de dieren, helemaal aan Luhka.
Twee dagenlater was ik in een backpackers in PE. Gelukkig was er een NL vrijwilligster die bij me was dus helemaal alleen was ik niet. We hebben samen PE wat onveilig gemaakt en in ben op internet gaan zoeken naar ander werk. Dit was zo makkelijk nog niet, de meeste werkplekken vragen namelijk veel ervaring of diplomas die ik niet heb. Een paar dagen later was Lyle daar. We raakten aan de praat en het bleek dat hij een backpackers had in Sedgefield, een klein plaatsje langs de gardenroute. Nadat ik daar een kijkje had genomen leek het me idd wel leuk om daar een tijdje te verblijven dus zodoende.
Ik werk daar bij Afrovibe Lodge (www.afrovibe.co.za ), als receptioniste. Ik moet mensen in en uit checken, telefoon en emails beantwooden en tours en trips organiseren. Klinkt leuk zou je zeggen maar helaas is het wat saai. Van Juni-Sept is het winter en dus laagseizoen waardoor er niet zoveel mensen komen. Zo zijn er soms dagen bij die letterlijk erg slaapverwekkend zijn. Gelukkig heb ik hierdoor alle tijd om internet af te speuren naar ander werk, te skypen, spelletjes te doen en films te kijken. Jaa dat is allemaal toegestaan hier. En Mark en Louis, mijn gay best friends, zijn er gelukkig! Omdat het een klein plaatsje is is hier niet veel anders te doen in de weekenden dan het op een zuipen te zetten. We feesten hier daarom veel en hebben erg veel lol. In de weekenden komen er regelmatig groepen met jongeren langs en zit de backpackers wel aardig vol. Vaak word er dan ook beerpong gespeeld. Een spel waarbij je twee teams met elk 10 bekers met bier hebt en dan probeer je een pingpongbal in de beker van de tegenpartij te gooien, die hem dan achterover moet slaan. Erg leuk en merk dat ik er ook steeds beter in word maar toch is het ook een kwestie van geluk hebben.
Ook werk ik als barchick (zoals ik hier genoemd wordt) in Pili Pili beach bar. Meestal op vrijdag en zaterdag en af en toe door de weeks. Hier krijg ik wat extra geld mee want dat ik als receptioniste krijg is net genoeg om mezelf te kunnen onderhouden hier. Maar ik moet het vooral hebben van de fooi. Op een drukke avond is dat prima maar op een dinsdagavond moet je al blij zijn met 10 rand, wat minder is dan een euro. Rijk as in veel geld word ik hier niet maar rijk als in super mooie herineringen ben ik multimiljonair!!
In mn vrije tijd slaap ik, jog ik op het strand, maak ik een rit op de mountainbike of maak ik een strandwandeling. Het is wel lastig om mezelf bezig te houden maar het lukt wel aardig. Ik heb inmiddels ook al wat vrienden hier dus das ook wel leuk. Gezellig film kijken, drankje doen, shoppen of op het strand chillen.
Tijdens mijn werk achter te receptie heb ik alle tijd gehad om verder te kijken voor iets anders. En dat is gelukt. Dit werk is toch niet echt iets voor mij, ben liever bezig en buiten. Misschien omdat het zo rustig is ook maar daar zal ik niet achter komen.
Gelukkig heb ik via via weten te regelen dat ik vanaf november voor 3 a 4 maanden op Inverdoorn game reserve (www.inverdoorn.com) vrijwilligerswerk ga doen. Daar heb ik ook erg veel zin in!!


In augustus kwamen Christa en Jeroen langs! Was leuk om die weer te zien! En dan pas weet je eigenlijk hoe erg je mensen mist. Christa was jarig dus dat hebben we even goed gevierd met cadeautjes en de nodige shots .
In september vond ik dat ik wel vakantie verdiend had. Samen met Mark ben ik 5 sept. Op het vliegveld gestapt naar Johannesburg om daar op 7 september naar Sensations white te gaan. Dit was erg leuk en mn eerste feest sinds ik hier ben. De hele avond en nacht waren de voetjes van de vloer!!
De dag erna was het zover. Mn ouders kwamen op visite!! Ik ontmoette ze op het vliegveld in Johannesburg! Naja hier ging wel aan vooraf dat ze me uit bed hadden gebeld omdat ik me verslapen had (zeg maar niks). Na een rit in de trein die erg luxe was, kwam ik op het vliegveld aan en vloog ik ze in de armen! Echt leuk om ze weer te zien!! Veel te vertellen natuurlijk. Bakje koffie gehaald en toen vervolgens de huurauto opgezocht. We hadden een opel corsa verwacht maar kregen een toyota corolla, een mooie grote bak wat natuurlijk niet erg was. Eerst hebben we de panorama route gedaan en alle must see’s zoals Godswindow, rondavels, watervallen, oud mijnwerkersdropje en nog meer. Vervolgens zijn we een paar dagen in het Kruger NP geweest. Een heel mooie ervaring maar helaas geen katachtigen gezien. En ik moet eerlijk zeggen dat ik er wat meer van had verwacht maar toch was het heel mooi. Daarna zijn we via Swaziland naar de Drakensbergen gedaan waar ik een leuke hike met mn vader gedaan heb. Vanuit daar naar Chintsa gegaan en toen via PE naar Modgaji.
Wat was dat leuk om daar weer heen te gaan. En mn ouders konden eindelijk zien wie nou toch Luhka en de andere cheetahs daar zijn. Het was super om Luhka weer te zien. Ze kwam me meteen een dikke knuffel en een paar slikken geven. Op modgaji zelf is er wel veel veranderd. Zo woont Will nu definitief op de farm en slapen de vrijwilligers in de cottages. De coördinator mag geen contact meer met de vrijwiligers nadat het werk voorbij is en ook eten de vrijwilligers apart. Bij mij was dat anders waar ik erg blij om ben want het was altijd erg gezellig met de vrijwilligers. Ook hebben we een cheetahwalk gedaan. De broers hadden beide een duiker gevangen dus geen slechte buit.
Vanuit Modgaji zijn we naar Oudtshoorn gegaan waar we een struisvogelfarm bezocht hebben. Na mijn avontuur op Modgaji met de struisvogel was ik er een beetje bang voor maar deze waren gelukkig niet agressief. We wilde ook naar de grotten maar helaas was het zo druk wat we pas na 3,5 uur een tocht kunnen maken. Omdat we nog helemaal naar kaapstad moesten (wat 5/6 uur rijden is) hebben we dat niet gedaan. In kaapstad zijn we naar een circus dinner show geweest en hebben we daar ook alle sightseeings gedaan. Na kaapstad gingen we naar Hermanus waar we mooi walvissen konden spotten. Gewoon vanaf de kant. Echt heel gaaf om te zien.
Aan alle leuke dingen komt een eind en zo ook aan deze vakantie. Na 3 weken moest ik weer naar Sedgefield. Daar ga ik tot 18 oktober nog even aan de slag. Dat is niet zo lang en vind het ook wel weer leuk om terug te zijn. Nu kan ik nog goed van iedereen afscheid nemen en nog even van het strand genieten. De zomer komt er gelukkig aan en de temperatuur gaat gelukkig omhoog. Dat koude weer vond ik maar niks. Afgelopen dagen was het rond de 24 graden. Zo was ik dinsdag aan het zwemmen in de zee en waren er ineens dolfijnen 30 meter van me af in de golven aan het spelen. De 19e van oktober komt mn vriendinnetje Stefanie in PE en gaan we samen weer lekker rondtoeren! Heb ik ook erg veel zin in en daarna dus mn nieuwe uitdaging op inverdoorn!!! Ben benieuwd.
Dikke kus Cynth