april doet wat ie wil

April doet wat ie wil zeggen ze en dat klopt. Zo begon de maand al goed met autopech. Ineens viel de motor uit en reageerde verder helemaal op niks meer. Als je de sleutel omdraaide dan ook niet, geen lampjes die branden, niks niet. Gelukkig was ik in Steytlerville toen het gebeurde en niet halverwege in de rimboe. Na wat gevraagd te hebben voor hulp kwam fireworks 2 mij helpen. Dat was een auto met dat op het voorruit gestickerd. Je kan het vergelijken met van die gastjes met een gepimte VW Golf zeg maar. Startkabels aangesloten en gasssss! Gelukkig wilde de motor na een paar keer flink gassen weer starten en heb ik het gehaald om terug op de farm te komen. De auto is inmiddels weer gerepareerd maar is wel verkocht. Dit soort fratsen zijn natuurlijk niet leuk.

Twee dagen later was het feest want toen zaten we zonder elektriciteit in de avond. Ik was al bezig met koken en halverwege viel de stroom weg. Niet zo erg zou je zeggen maar ja als je een elektrische kookplaat hebt dan heb je wel stroom nodig. Gelukkig was het meeste al wel aardig gaar dus konden we romantisch met kaarslicht en zaklampen eten. Een paar dagen later hebben we de hele dag zonder elektriciteit gezeten. Ze gingen even een kabel verleggen ofzo zeiden ze. Nou dat even heeft 13 uur geduurd! Ook in Steytlerville hadden ze geen stroom dus uit eten gaan kon ook niet. We hebben helaas vlees moeten wegdoen. Naja we hebben het aan de hyenas gegeven want iets weggooien dat gebeurd hier niet. Alle schillen en korsten, klokhuizen enzovoort gaat allemaal naar de stekelvarkens die elke avond even op visite komen om een hapje te eten.

Het heeft begin april ook 1,5 week lang bijna dagelijks geregend. Ik waande me zelf bijna weer in Nederland. In totaal was er wel 30 mm regen gevallen. Dat klinkt niet veel maar als je ziet wat voor veranderingen dit teweeg brengt dan doet het toch wel wat. Alle struiken en bomen hebben weer bladeren en de tuin is van een zandbak veranderd in een vertrapt grasveldje. Overal waar je kijkt is het meer groen en krijgen de planten bloemen. Maar het gekke is dat de rivier ineens weer stroomt. Waar het eerst een zandbed was stroomt nu water. Dit blijft echter niet lang zo dus ervan genieten zo lang het kan. Hopen dat het snel weer gaat regenen maar ben bang dat dat nog wel weer even gaat duren.



Van 8-11 april ben ik een paar daagjes in PE geweest. Maandagmiddag kwam ik daar aan en had ik kennis gemaakt met Johan. De volunteercoordinator van de vrijwilligers daar. Hij is voornamelijk de vrijwilligers aan het rondrijden van en naar de projecten, doet 2x per week boodschappen, haalt en brengt mensen naar het vliegveld en geeft ze uitleg over de projecten. Gemiddeld zijn daar 10 vrijwilligers in huis terwijl dat er bij mij 3 zijn. Als ik het daarmee vergelijk dan heb ik het lekker rustig. Was wel leuk om ervaringen uit te wisselen. Toen ik aangaf dat ik graag naar Prof en Fanita (mijn gastgezin in 2011) wilde ben ik meteen uitgenodigd voor de Braai die er die avond bij hun thuis was. Het was erg leuk om ze weer terug te zien. Ze herkende me wel maar ze wisten mijn naam niet allemaal meer. Het leuke was dat ze een fotolijstje met foto’s die ik ze had gegeven nog in de woonkamer hadden staan. Prof daagde me meteen weer uit voor een potje pool wat we toen veel gespeeld hebben. Die houd hij nog van me tegoed want hier had ik deze dagen helaas geen tijd voor. We hebben lekker gegeten en gedanst. We hadden salades, varkenslappen, boereworst en kip. Lekker om weer eens ‘normaal’ vlees te eten haha. En dat terwijl gamemeat erg luxe product is. Kan je zien hoe snel je iets als normaal gaat beschouwen. Zie het maar als elke dag biefstuk eten, niet erg maar ook wel eens lekker om weer wat anders te krijgen.

De volgende dag ben ik gaan shoppen. In Steytlerville hebben ze maar 1 winkel en daar kan je bijna niks krijgen dus simpele dingen zoals wattenschijfjes of zonnemelk hebben ze niet. Savonds ben ik met een aantal vrijwilligers lekker uit eten geweest. Ik heb gekozen voor patat en hamburger (die erg groot was). Ook patat heb ik sinds januari niet meer gegeten dus was erg lekker. Uit eten gaan is hier trouwens helemaal niet duur. Voor een hoofdgerecht betaal je rond de 10 euro en dan heb je een goed bord vol. Ik was voor mn voor-, hoofd-, nagerecht en drankjes in totaal 168 rand kwijt dus reken maar uit. Daarna zijn we naar de karaoke bar gegaan en een paar drankjes gedaan. Tot slot zijn we die avond nog naar de Captains geweest, een andere bar waar tot mijn ergernis ook karaoke was. Ik vind karaoke al zo leuk (not) en al zeker niet een hele avond. En het stomme was dat dezelfde mensen uit de eerste bar hier ook weer aan het zingen waren en ook nog dezelfde nummers. En die dachten toch dat ze goed waren.. Heb er smakelijk om kunnen lachten in ieder geval. Als ik de vrijwilligers mag geloven komen ze elke dinsdag naar de karaoke en zingen ze ook altijd hetzelfde. Het is maar wat je leuk vind…

Woensdag heb ik het strand bezocht. Helaas was het regenachtig en koud weer (naja relatief gezien dan in vergelijking met NL) dus kon ik niet mijn farmerstan egaal maken. Na lekker uitgewaaid te zijn heb ik met een paar de boardwalk bezocht. Dat is een soort uitgaansiets met winkeltjes, casino, bioscoop en dat soort dingen. Lijkt wel een beetje op Disney Land qua hoe het eruit ziet. Savonds heb ik met Johan 2 slechte horrorfilms gegeken. Leuk om weer eens een persoon tegen te komen die horror kijken ook leuk vindt.

Het was best leuk om weer eens onder de mensen te zijn moet ik zeggen. In het vrijwilligershuis zaten op 1 persoon na ook allemaal Nederlanders dus ik heb lekker in mijn eigen taaltje kunnen kletsen. Maar met mensen uit verschillende landen zitten heeft toch ook wel weer wat. Ieder land heeft toch weer andere gebruiken enzo en ik vind het leuk om die allemaal te zien. Als je dan weer in een drukke stad ben besef je pas hoe rustig en stil het eigenlijk is op de farm. Je hoort geen verkeer of vliegtuigen of mensen praten als je buiten zit. Helaas had ik geen tijd om naar de daycare te gaan dus dat staat voor mijn volgende bezoek op de planning. Wanneer dat is weet ik nog niet.

Donderdags ben ik na boodschappen met Will en Rachel gedaan te hebben weer teruggegaan naar de farm en heb ik de nieuwe vrijwilligers ontmoet. Dat waren 2 japanse en 1 nederlands meisje, wel gezellig.



Vanaf half april werd het ineens weer drastisch warmer met temperaturen tot rond de 30 graden. Gelukkig was er vaak een briesje dus was het heerlijk vertoeven in het zonnetje. Best raar hoor die weersovergangen. Het ene weekend zit je nog binnen met het haardvuur aan en dikke trui aan en het volgende weekend zit je te picknicken in je zomerkleding. Van mij mag het nog wel even zomer zijn hier want ik merk nu al dat het in de winter koud gaan zijn. Ik heb ik PE pantoffels weten te scoren want die had ik niet meegenomen en het lijkt me wel lekker om warme voeten te hebben! Door de weersovergangen heb ik waarschijnlijk ook een verkoudheidje opgelopen. Niets ernstigs verder hoor maar gewoon snotterig en wat hoesten en mn stem was weg. De dagen worden langzamerhand korter. De zon gaat onder rond 18 uur en is op rond half 7. Beide zijn erg mooi om te zien, de lucht krijgt dan ook alle kleuren, roze, geel, oranje, paars, blauw enz. De zonsondergang gaat wel snel. Binnen een aantal minuten is het dan ook gedaan. Ook is hier de maanopgang. Die komt groot en oranje boven een berg tevoorschijn om later klein en geel aan de hemel te staan.



Verder ben ik druk bezig met het trainen van Luhka. We halen haar uit haar verblijf en gaan met haar ‘wandelen’ want jagen kan ze nog niet. Ze is nog erg speels en totaal nog niet gefocust op het zoeken naar haar prooi. Rennen, bomen klimmen en verstoppertje spelen vind ze erg leuk en daar verpilt ze dan ook al haar energie aan. We wandelen nu rond de 2-4 uur. Dat is een groot verschil maar soms zitten we lekker een uur boven op een berg om ons heen te kijken op zoek naar prooi. Naja wij kijken en rusten en Luhka is vaak bezig met bomen klimmen of slapen. De ene keer hebben we veel rust tussendoor en de andere keer wat minder. Hangt van het weer af, hoeveelheid prooi wat we zien, Luhka’s medewerking en mijn eigen zin. Het is echt heel leuk om met haar bezig te zijn. Ik merk al wel dat ze mij nu echt herkend en steeds naar mij toekomt. Ook zie je dat naarmate we meerdere walks hebben gedaan ze meer zelfvertrouwen krijgt en wat meer afstand neemt en op onderzoek uit gaat. De laatste paar keer heeft ze zelfs al dingen achterna gezeten en 1 keer heeft ze uit zichzelf iets lopen stalken. Meestal is het zo dat ik begin met stalken (wat me ook steeds beter afgaat) en ze me dan gaat volgen. Ze vind het vooral ook erg leuk om grote beesten zoals giraffen en zebras te stalken maar dat heeft verder helemaal geen zin. Zelfs al zou ze goed kunnen jagen ze kan ze nooit omleggen. Ik hoop dat ze volgende maand iets gaat vangen. In het wild als ze door de moeder opgevoed worden beginnen ze vanaf 8 maanden zelf iets te vangen. Luhka heeft nooit kunnen zien hoe de moeder jaagt dus ze moet het van haar eigen instinct hebben en dat moet ontwikkeld worden.



Met de Boys gaat het goed. We jagen gemiddeld 2x per week met ze en elke walk die we doen is succesvol. Als je hun vergelijkt met Luhka dan is het echt een heel groot verschil. Ook is Luhka dan nog maar klein als je naast een van de volwassenen staat. Ze spotten de prooi meestal voordat wij ze zien en beginnen al van ver af met stalken. Helaas heb ik weer een keer een keel moeten doorsnijden omdat ze al begonnen met eten terwijl de bok nog leefde. Daar ga ik denk ik nooit aan wennen maar het is wel beter om het beestje uit zijn lijden te verlossen ook al is het de natuur. Bovendien zit je met vrijwilligers die dit vaak niet kunnen aanzien en overstuur raken. De laatste keer was in februari dus echt vaak hoef ik het niet te doen gelukkig.

Met Buhle gaat het helaas wat minder. Buhle is nu al bijna 3 weken kreupel aan haar linkervoor poot. We geven haar rust voor zover dat wil en hebben medicijnen gegeven die nog niet echt aan lijken te slaan. Ik hoop dat ze snel hersteld en we haar weer kunnen laten jagen.



Doordat we haar nu ook moeten voeren zijn we steeds vrij snel door het vlees heen. Eind april hadden we zelfs niks meer en hadden de katten al 2 dagen geen eten gehad. Zelfs ons vlees hadden we al aan hun gegeven. Nu is het zo dat ze als het echt moet wel een paar dagen zonder kunnen maar beter is van niet. Gert was wel op pad geweest om te jagen maar helaas zonder succes. Op koninginnenacht zijn we uit nood s avond wezen jagen. We hebben 2 springbokken kunnen schieten. Ik deed de spotlight en hij het schieten. Zijn we weer voor 2 dagen voorzien. Eens in de zoveel tijd komt er een professionele jager die dan in een keer 8 antilopen ofzo schiet dus dan zijn we voor 2 weken weer gered.



Zoals jullie al wel doorhebben gaat het hier gewoon lekker zijn gangetje. Ik vind het nog steeds erg leuk en heerlijk om hier te zijn maar wat wil je ook met zulke prachtige dieren om je heen! Ik word dagelijks ‘gescrubd’ door een ruwe cheetahtong. Buhle en Luhka vinden het namelijk leuk om je te likken. Lekker is het niet, ga maar eens met schuurpapier over je arm heen dan weet je een beetje hoe het voelt. Maar aan de andere kant is het ook wel weer leuk dat ze je likt en het scheelt weer scrubben onder de douche. Volgens mij houd ik straks geen huid meer over maar dat zien we dan wel weer. Verder zit ik vaak onder het bloed en heb in veel kleding al gaten zitten. Kortom ik zie er niet uit maar het kan me geen zak schelen!!



Verder wil ik iedereen bedanken voor de pakketjes, kaartjes en lieve berichtjes. Erg leuk om te krijgen!!!



Dikke kus Cynthia

PS: Het schijnt dat de kaartjes niet altijd aankomen op het adres dat ik eerder had opgegeven, wil je me toch graag iets sturen (wat niet hoeft maar wel erg leuk is) vraag dan even het andere adres. Dat is Wills privé adres en dat kan ik hier niet op internet zetten.