Een jaar later... - Reisverslag uit Ceres, Zuid-Afrika van Cynthia - WaarBenJij.nu Een jaar later... - Reisverslag uit Ceres, Zuid-Afrika van Cynthia - WaarBenJij.nu

Een jaar later...

Door: Cynthia

Blijf op de hoogte en volg Cynthia

28 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Ceres

Hoi hoi,
Inmiddels zit ik alweer bijna drie maand op Inverdoorn Game Reserve. Dit ligt op 2,5 uur rijden van Capetown, landinwaarts. Voor degenen die een kijkje willen nemen op de website: www.inverdoorn.com. Maar ik zal eerst nog even wat over mn laatste dagen in Sedge en over mn trip met Stefanie vertellen.

De laatste drie weken in Sedgefield zijn voorbij gevlogen. Ik heb gewoon gewerkt in de receptie en achter de bar. Omdat het weer beter is heb ik ook meer van het strand kunnen genieten. De dag voor mn vertrek bleek dat Afrovibe een award had gewonnen. Wel leuk dat ik hier nog deel van mocht uitmaken. De avond voor mn vertrek hebben we nog even flink geweest. Louis en Mark hadden een afscheidsetentje gemaakt en ik heb de nodige shotjes gehad. En dan komt het ergste… afscheid nemen en dit keer vrijwel definitief. Ik heb toch wel bijna 4 maanden daar doorgebracht en wanneer ik terug kom weet ik niet. Mark en Louis hadden me voor vertrek een box gegeven met allemaal leuke spulletjes erin zoals onder andere een ketting, sleutelhanger van Sedgefield, pili pili stickers en een pingpongbal (herinnering aan de beerpong).

18 Oktober, de dag van mn vertek heb ik nog een laatste pizza besteld, dacht dat dat wel lekker zou zijn voor mn busreis naar PE van 5,5 uur, en nog een paar shotjes gekregen. Dat ga ik niet echt missen denk ik hihi.
De bus was niet zo vol dus ik had lekker de ruimte. Halverwege de reis stapte Johan in en we raakten aan de praat. Hij blijkt een backpackers te hebben in Mdumbi en vond dat ik daar maar langs moest komen omdat het echt een paradijs zou zijn. Eenmaal in PE (was inmiddels half 10) ben ik met Johan en zn vrienden gaan braaien wat erg gezellig was.
De volgede ochtend rond een uur of 11 was ik op het vliegveld om Stefanie op te halen! Echt super om die weer te zien!! Nadat we een koffie hadden gedronken en de huurauto hadden opgehaald zijn we op pad gegaan. Ik had aan Stef gevraagd of ze ook wel naar Mdumbi wilde en dat vond ze prima. Na 4 uur rijden kwamen we er achter dat we het niet zouden redden om daar helemaal heen te gaan dus hebben we besloten om in Chintsa te stoppen. De backpackers bleek echter vol te zitten maar gelukkig konden we in een bed en breakfast terecht. We hebben veel bijgekletst die avond en zijn na een amarula (echt super lekker als je dat nog nooit gehad hebt) redelijk vroeg het bed in gedoken. Heerlijk om eens geen gesnurk te horen!!
Nadat we vroeg op stonden zijn we naar het strand gegaan en daarna gingen we op weg gegaan naar Mdumbi. Na een paar uur rijden kwamen we daar aan en het bleek idd dat Johan niet had gelogen. Het is een mooie plek in het echte afrika. Helaas zat het weer tegen en hebben we 2 dagen regen gehad. Natuurlijk hebben we de regen het verblijf niet laten verpesten en hebben we een hike gedaan en in de avond gezellig met iedereen films gekeken.

Twee nachten later moesten we weer verder. We hadden besloten om naar Hogsback te gaan. Vroeg in de ochtend vertrokken we. Om daar te komen hebben we een erg fijne tocht (not) op een dirtroad met allemaal gaten erin. Bijna nergens stond een plaatsnaam aangegeven en degene die er wel waren stonden niet op onze kaart dus we wisten niet waar we waren. Gelukkig hadden we 2/3e tank benzine. Vijf uur laten kwamen we eindelijk op een asfaltweg en stond er een plaats aangegeven die ook nog op onze kaart stond!

Rond een uur of 18 kwamen we daar aan. We bleken de enige gasten te zijn maar er was een cursus gaande met een aantal cursisten. De backpackers bleek een superduper ecologische backpackers te zijn. Dit hield in dat de Douche en bad buiten in de natuur waren. Je keek uit over de bergen maar staat gewoon tussen de bosjes. De wc was een dixi die plas en poep scheidde, en er was amper verlichting. Opzich ook wel weer een grappige ervaring. De volgende dag hebben we meegedaan met een yoga les en we moesten ons best doen om niet in lachen uit te barsten. Echt een worden met de aarde en lucht is toch net iets teveel gevraagd voor mij. Na de yoga hebben we een hike gedaan door de bergen en mooie watervallen gezien. Aan het eind van de middag gingen we paardrijden. Stefanie ging voor het eerst op een paard dus dat was wel wat spannend. We hebben de zonsondergang gezien en daarna gingen we braaien. Althans dat was de bedoeling. De gids had nl maar 3 lucifers bij zich en dat was niet genoeg om het vuur aan te krijgen. We konden twee dingen doen; of wachten tot de maan tevoorschijn kwam en wachten in de kou (het was 5 graden) of in het bijna donker onder de sterren terugrijden. We kozen voor het laatste. Dit was wel een hele ervaring. We moesten door bos, langs weilanden en bergen op en af en dat terwijl je amper iets kan zien. Eenmaal weer in de backpackers aangekomen werd er nog voor ons gekookt en zijn we daarna gaan slapen.

De volgende morgen zijn we naar PE gegaan waar we in de middag even lekker geshopt hebben. In de avond hadden we samen met wat lui uit de backpackers een film gekeken en wat drankjes gedaan. Alvast voor mn verjaardag had ik als cadeau van Steffie een safari van Addo en Schotia park gekregen. Echt super super lief!! Daardoor moesten we de volgende ochtend om 9 uur klaarstaan. Eenmaal in Addo zagen we leeuwen, olifanten en verschillende antilopen. Het weer zat helaas weer niet mee en het regende bijna de hele dag. Na een lekkere lunch zijn we daarna na Schotia gegaan waar we ook leeuwen, antilopen, zebra’s, giraffen en neushoorns hebben gezien. Helaas waren de hoorns van de neushoorns gestroopt maar gelukkig niet ten koste van de neushoorns. In veel gevallen word de hoorn verwijderd en blijft het arme dieren zwaar gewond achter. Stopen van de neushoorns is hier in zuid afrika een groot probleem. De hoorns zouden een bestandeel bevatten wat lustopwekkend en potentieverhogend zou zijn voor seksuele bedoelingen maar eigenlijk bestaat het uit hetzelfde materiaal als een nagel.
Vanuit PE zijn we naar nature valley gegaan waar we gehiked en gebungeejumped hebben. Vervolgens zijn we naar mosselbay gegaan. De planning was om te surfen maar het weer zat weer niet mee. Wel zijn we per toeval in een bar beland waar the coverboys waren, een soort chippendales maar dan lelijk en super slecht!! Na Mosselbay gingen we naar Oudtshoorn waar we naar de caves zijn geweest en een waterval en de struisvogelfarm hebben bezocht.

Zaterdag 2 november hadden we een bruiloft van Jacky, een vriendinnetje uit Sedgefield. De avond ervoor heeft Stef kennis gemaakt met Pili Pili, dat houdt in beerpong, absinthe en andere shotjes, en Mark en Louis.

Na Sedgefield gingen we naar Gansbaai waar we sharkcagediving gedaan hebben. Je gaat in een wetsuit in een kooi die naast de boot hangt. Als er down geroepen wordt dan duik je snel onder water en kan je de haai zien zwemmen. Ik had er iets meer van verwacht maar het is een super ervaring om die witte haai van zo dichtbij te kunnen zijn. Eigenlijk had je een beter zicht vanaf het dek zelf. Tijdens de tocht zagen we ook nog walvissen.

Vanuit Gansbaai zijn we naar Kaapstad gegaan waar we de laatste dagen hebben doorgebracht. We zijn lekker uit eten geweest, hebben gefeest, geshopt en op het strand gelegen.

Vrijdag 8 november werd ik vroeg opgehaald om naar Inverdoorn te gaan. Eenmaal aangekomen kreeg ik een korte rondleiding van Leah, heb ik mn tassen uitgepakt en mn kamer ‘eigen’ gemaakt. Aan het eind van de middag mocht ik op Safari zodat ik de reserve kan zien en de cheetahrun. Daar vertel ik later wat meer over.

De eerste week was nog wat wennen maar daarna was ik helemaal gezetteld. Ik zal in het kort beschrijven wat ik hier allemaal doe:
De dag begint om 8.00, we hebben een bijeenkomst bij de receptie waar de dag besproken wordt. Voor mij verder niet zo belangrijk maar je moet er wel zijn. Het enige dat voor ons van belang is, is de cheetahinteractie en hoeveel mensen daaraan mee doen.

Na de meeting maken we de verblijven van de tamme cheetahs schoon. Dit zijn Velvet (4jr) en Iziba (2jr) en ze zijn beide gered vanaf dat ze nog jong waren. Hun hok moet geveegd en geschrobt worden met desinfectant en we moeten de poep uit het verblijf verwijderen.
Vervolgens moet het voer voor alle cheetahs bereid worden en gaan we
de cheetahs voeren. Inverdoorn heeft in totaal 14 cheetahs. Twee tamme, 5 in breeding facility, 4 in de second fase of release en 2 al in de main reserve. Ze proberen hier met cheetahs te fokken maar dit is erg lastig en is tot dusver nog zonder succes.
Een van de vrijwilligers helpt met het voeren van de baby neushoorns. Echt baby zijn ze niet meer want ze zijn al super groot en 14 (Lavinia) en 17 (Bundu) maanden oud. De ouders waren gestroopt toen ze nog heel klein waren en daarom zijn ze hier gekomen. In het begin kregen ze nog melk maar vanaf december krijgen ze alleen nog melasse, hooi en stro. Het is echt super om die dieren van zo dichtbij te kunnen zien en aan te kunnen raken. De melasse moet je in hun mond stoppen, ze staan voor je met de lippen wijd open net als een goudvis, en dan happen ze het van je hand af. De melk dronken ze uit een grote bak.
Na het voeren zijn de konijnen aan de beurt. Al het water moet ververst worden en ze krijgen hooi. De konijnen hier worden gebruikt als voer voor de cheetahs. Om meer te krijgen fokken ze er ook mee. In totaal zijn er rond de 100 konijnen.

Als dit klaar is moeten we de set up voor de interactie klaarzetten. Er moeten stoelen en een parasol naar de plek gebracht worden en soms doen we een run.
Terwijl een van de Handlers (Marlene of Leah) op interactie is is het voor ons tijd om schoon te maken. Soms gaan we mee met de interactie. Er wordt in het kort verteld over de achtergrond van de cheetahs en de mensen kunnen ze aanraken en met ze op de foto.
Elke week moeten alle konijnenhokken schoon (wat heel veel werk is), de cheetahkeuken moet schoon of we doen vleeswerk.

Van 12.00-13.00 is het pauze.

In de middag gaan we verder met het werk van de ochtend en als dat klaar is is er tijd om met de cheetahs te chillen. We nemen ze uit hun verblijf met een riem en wandelen met ze naar de playground waar ze lekker kunnen rennen (wat ze overigens niet doen omdat het zo verschrikkelijk heet is hier) en spelen.

Om de avond moet ik de cheetahrun doen. De gasten doen een safari en een deel daarvan is de cheetahrun. Wij moeten de set up doen. Het systeem is vergelijkbaar met wat ze gebruiken voor hazewindhonden om die te laten rennen. Er is een apparaat dat met een knop bediend word die razendsnel een touw met nep aas trekt zodat de cheetah erachter aan gaat rennen. Het is wel erg gaaf om de cheetahs te zien rennen.

Verder ga ik regelmatig mee te tracken. De twee cheetahs in de reserve hebben beiden een halsband om met zender, beide met een verschillende frequentie. Het tracken gebeurd vanaf de bakkie met een antenne die het signaal van de cheetah op vangt. Eerst moet je bepalen waar het signaal vandaan komt (links of rechts). Dan ga je iets specifieker kijken zoals bijvoorbeeld tussen 1-3 uur komt het signaal vandaan. En zo ga je beetje bij beetje bepalen waar de cheetah is. Het laatste gedeelte dan weet je dat ze erg dichtbij is en dan moet je ze te voet gaan zoeken. Cheetahs hebben een heel goede schutkleur dus dat is nog niet zo makkelijk als dat het klinkt. Als we ze gevonden hebben kijken we of er een prooi is en hoe ze eruit zien. Soms moeten ze namelijk bijgevoerd worden omdat ze al een aantal dagen niks gevangen hebben. Het is grappig om het verschil te zien tussen het mannetje en het vrouwtje. Zo blijft het mannetje op een bepaald gebied terwijl het vrouwtje door het hele reserve beweegt.

Ook heb ik af en toe het geluk om de dag met de olifanten en de handlers door te brengen. Inverdoorn heeft 2 olifanten, Bully (30 jr) en nDuna (14 jr), die beide gered zijn van de toeristenindustrie. Ze hebben hier het hele reserve maar moeten wel handlers hebben omdat ze anders ontdeugend worden en uit kunnen breken. Als vrijwilliger moeten we eerst de stal schoongemaken. Een keutel is net zo groot als een mensenhoofd dus dat is een best karwei. Als de stal schoon is dan gaan we in de reserve zitten en eigenlijk niks doen behalve af en toe de olifanten volgen. Het is fantastisch om dichtbij de olifanten te kunnen komen. Ze zijn echt super groot!!

Het is hier op het moment hoog zomer en verschrikkelijk warm. De temperaturen zijn overdag tussen de 36-47 graden en dat is niet fijn om in te werken. Het zweet druipt letterlijk overal bij langs. Gelukkig kunnen we (als er geen gasten zijn) een duik nemen in het zwembad wat ik dan ook graag mag doen! Zo kan ik mn boerentan een beetje kwijtraken wat nog niet zo makkelijk is haha. 's Nachts is het rond de 25 graden wat het slapen niet altijd ten goede komt.

Toen ik hier kwam waren er 3 andere vrijwilligers (Chantal uit Frankrijk en David en Kirstine uit de UK). Van 12 december tm 11 januari was ik de enige vrijwilligster wat het allemaal een stuk drukker maakt. Gelukkig is er nu weer versterking bij, ik zit nu met John (Amerikaan) Annebelle en Annami (beide van zuid afrika. Het is wel fijn om met andere mensen hier te zitten, we koken samen, kijken films of zitten gezellig rond het vuur.

Mijn tijd hier in Inverdoorn zit er ondertussen bijna op. Vrijdag verlaat ik de eastern cape en vlieg ik naar Johannesburg om daar in de buurt in een Sanctuary te gaan werken. Lijkt me leuk om weer een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik hoop dat ik daar beter internet heb en weer telefonisch bereikbaar ben zodat ik makkelijker kan reageren.
Zoals jullie dus begrijpen kom ik voorlopig nog niet thuis. Ik heb ook echt geen flauw idee over wanneer ik weer terug kom. Dat is de vraag die ik tegenwoordig trouwens regelmatig krijg.

Verder wil ik iedereen bedanken voor het begrip voor het verwezenlijken van mijn droom!

Dikke kus Cynthia

  • 28 Januari 2014 - 16:43

    Stefanie:

    Heeey chicky! Leuke beschrijving van je werkzaamheden daar (en natuurlijk onze trip). Lijkt alweer zo lang geleden, echt ben nu weer toe aan een reis (naar jou toe, hihi).
    Hoop dat je je in de Sanctuary ook gaat vermaken, maar dat komt vast wel goed.
    xxx Stef

  • 28 Januari 2014 - 18:32

    Rianne Van Heerewaarden:

    Hey meis,

    Wat leuk om je verhaal te lezen! Wat een ontzettend mooi leven heb je momenteel daar in het zuiden des werelds:).

    Geniet ervan en ik vind het leuk je verhalen te lezen.

    Liefs Rianne

  • 28 Januari 2014 - 19:55

    Jannie Van Gelden:

    Hoi lieverd. Wat leuk je leven op papier te mogen mee lezen. Wat geweldig wat beleef je! Super dat je je droom zo waar maakt en nog door blijft genieten. Veel plezier. Liefs van ons.

  • 28 Januari 2014 - 20:27

    Hennie:

    Jeej, she's still alive!
    Fijn dat je zo optimaal aan het genieten bent! Ga zo door en hou ons op de hoogte.
    Liefs, Hen

  • 29 Januari 2014 - 17:43

    Papa:

    Hoi Cynthia, wat een mooi verhaal weer. ik kijk er altijd naar uit. We hopen dat je het op je nieuwe stekkie ook naar je zin krijgt. We missen je, dikke kus Papa en Mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Cynthia

Actief sinds 01 Sept. 2011
Verslag gelezen: 3069
Totaal aantal bezoekers 23328

Voorgaande reizen:

16 Januari 2013 - 17 Januari 2014

This is Africa

01 Oktober 2011 - 06 December 2011

Vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika

Landen bezocht: